Na gisteren was het wel weer een dagje camping en het was boven verwachting erg mooi weer. We konden lekker in het zonnetje zitten. Ik heerlijk in mijn leesboek gekropen en Alex lekker op internet. Rond een uur of half 4 moest de hond nog wel even uit en moesten onze benen even gestrekt worden. Ik stelde voor “mijn” paadje te lopen dat ik een keer ‘s morgens had ontdekt achter de camping. Alex was er wel voor in, ondanks dat het een klimmetje zou worden waar ik hem voor waarschuwde. Mijn wandelingetje was halverwege gestopt omdat ik zonder telefoon en gps niet verder durfde en Alex toen op de camping was. Nu hoopte ik dat hij er een rondje van kon maken. En inderdaad, we kwamen weer op de camping uit. Maar wat is het er mooi daar boven. Alles is groen met mos en overal gestapelde stenen.
Heel idyllisch. Ook een mini huisje dat we vonden zag er erg leuk uit. En het was gewoon lekker om even de benen gestrekt te hebben.