GeoStruiners

We vertrekken

Ja, het zit er nu echt op. Bijna 3 weken hebben we gekampeerd en we hadden niet eens zin om eerder af te taaien. Het is dubbel, ik had echt geen zin om op huis aan te gaan maar aan de andere kant is het altijd wel weer lekker. Na bijna 3 weken is de zin om naar huis te gaan altijd wel aanwezig.

Ik sliep die nacht onrustig. Ik ben dan ook onrustig. Er moeten de nodige tenten en zeilen droog zijn en alles moet in de wagen en de auto passen.
Om half 10 stonden we naast de tent nog even met een bak koffie. ALLES was weer vochtig van de dauw!! Te tenten, de auto, het gras. Gelukkig had ik wel bijgeboekt, zodat we alle tijd hadden.
De zon werd gelukkig wel snel warm (heet) dus met wat hulp van de ramen drogen werd alles wel snel droog. We begonnen met het bijzet tentje over de auto te hangen. De randen vol met modder!
We hadden ook best veel spullen, omdat we de vouwwagen hebben heringericht en veel spullen mee naar huis nemen die niet meer terug hoeven. In de wagen had ik nu wel meer ruimte doordat ik daar van de week al bezig was geweest en nu ook optimaler gebruik maakte van de zijklepjes.

We braken de voortent af, dat ging super. Neerhalen op de kuip en opvouwen en de bak in.
Toen kwam het kuipzeil, dit was een oeps! Een totale oppervlakte van modder! Onze overburen boden hun tuinslang en rubbere bezem aan, samen hebben we de boel staan afspuiten. Het zeil hebben we laten drogen op het asfalt met wat hulp van de zeem. Ik ben ze dankbaar, want deze kon droog de wagen in.
Zo ook de kuip van de wagen, deze was minder vies, alleen de randen. Ook deze heb ik gelijk schoongemaakt en op het asfalt laten drogen. Heerlijk, alles kon gelijk opgeborgen worden. (op de ondergrondzeilen na dan)

Uiteindelijk paste alles in de bak en de auto maar we waren wel lang bezig, half 2 waren we pas klaar in de hete zon. Ik koos er voor om niet te rijden. Onder mijn benen konden dan nog wat spullen en ik voelde een foute hoofdpijn aankomen. Eenmaal op de snelweg aangekomen, en dat duurde best lang, kon ik gerust mijn ogen sluiten met mijn hoofd tegen een kussen. Mijn schatje kon de rest wel alleen. Ik kon niet meer uit mijn ogen kijken van de hoofdpijn dus heb al dommelend met ibuprofen deze weg kunnen krijgen.

Thuis was ik wat opgeknapt. We hebben de auto gelijk leeg gehaald en de vouwwagen onder het dek geparkeerd. Daarna moest er voer in: pizza en chinees. Maar daarvoor hebben we als 2 Robinsons stuk voor stuk heerlijk genoten van een douche zonder timer met muntjes…..

Leave a comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.