Hohneck:
Vandaag was het dan zover, zoals wij het steeds noemen “opa en oma’s laatste kunstje”. Dit omdat het om een uitdaging zou gaan en het laatste tripje van deze vakantie. We gaan klimmen naar de Honeck vanaf Col de la Schlucht. De Hohneck zelf is 1350 meter, we moesten 500 meter gaan steigen. Op zich te doen als het een egaal pad is, maar dat was het dus niet. 7 kilometer lang moesten we over trapjes en keien, nergens was het vlak. De laatste 4 kilometer was dat beter te doen. Maar het was een geweldige route, genaamd “Sentier des Roches”. We hebben echt genoten van al het moois om ons heen. Dit deel van de Vogezen heeft mijn hart toch wel veroverd hoor, het lijkt in sommige opzichten heel erg op Ierland. Zeker het gedeelte met de groene hellingen met rotsen, het vee wat daar graast en de gestapelde muurtjes. Ons inspanningen werden nog eens extra beloond op 1350 meter hoogte. Wat een uitzichten daar!! Deze wandeling behoort tot de mooiste wandeling ooit en die hebben we samen mogen beleven. We zijn er ook achter gekomen wat we zoeken in onze wandelingen en dat is toch wel dit. Het klimmen en het klauteren en niet alleen het wandelen over een bospad. Onze zoekactie volgend jaar kan dus zomaar weer heel anders zijn…