Vandaag hadden we even geen zin om wat te gaan doen. Na de forse wandeling van gisteren had mijn schatje aardig wat spierpijn en ik toch wel last van mijn knie. Een dagje camping is ook wel eens lekker.
We moesten alleen de kaart van Joey op de brievenbus doen omdat hij morgen jarig is. Dus hadden we bedacht om naar Epen te fietsen, hier vlakbij.
Heen was een heel eind naar beneden dus dat ging gemakkelijk. Bij de plaatselijk supermarkt kon ik mijn kaart kwijt en gelijk nog wat kleine boodschapjes mee nemen.
Nog voordat we terug reden bedacht Alex om wat lekkers te halen bij de bakker, altijd leuk om even zoiets te doen. Ik moest buiten blijven wegens het aantal personen in verband met corona. Maar veel te snel stond mijn schatje weer buiten met de opmerking “meekomen!”. Ik wist genoeg, er was daarbinnen iets niet helemaal goed gegaan. Gezeik dus met het aantal personen dat binnen stond en hij moest naar buiten. Een no go dus, dus laat dan maar zitten. Helemaal over de zeik en terrecht!
We reden onze weg weer naar boven naar de camping, ik zag ineens een terrasje aan de linkerkant met een bord koffie en verse vlaai waarop ik zei zullen we dan lekker vlaai eten. Alex had het terrasje ook gezien, dus samen vol in de remmen, 180 graden keren en de fietsen parkeren.
Heerlijk! Een leuk terras, het weer was lekker en de vlaai was om te smullen. Dus het was weer helemaal goed gekomen.
Terug op de camping gingen we lekker niks doen. Een beetje rondhangen en mij leren vliegen met de drone op een veld vlakbij de camping. Echt onwijs leuk!! Ziva hadden we lekker mee, zodat ze ook wat anders ziet dan alleen de camping plek.
Ze wordt oud… Met haar 12,5 jaar gaan we het nu echt merken, ze gaat heel slecht lopen. Hijgen en soms zakt ze achter een beetje weg. Daar maak ik me best zorgen om. Ze heeft een mooie leeftijd hoor, maar het idee haar straks niet meer te hebben vind ik een vreselijk gedachte. Of volgend jaar zonder haar op vakantie te gaan. Dat lijkt me wel een gemis hoor. Maar ja, het is al een tijdje niet meer de vrolijke hond die ze altijd was 🙁 Voor nu is ze in ieder geval nog bij ons.
Het avondeten waren spareribs en frietjes uit de diepvries die uiteraard niet bevroren waren. Onze overburen zag ik gehaalde snackbar frietjes eten dus leek het me een beter idee om ook een zak te halen. DAT was nogal gedoe, het kostte me ruim een half uur om erop te wachten. En mijn inschattingsvermogen was niet heel best. Ik kwam met een zak terug voor een heel weeshuis!!
