Alweer 12,5 jaar in dienst bij TransMission! 20 december 2004 ben ik er in dienst gekomen. Het was nog even afwachten of er iets geregeld zou worden, aangezien ik meestal degene ben die dat soort dingen regelt. Ooit was ik er de enige vrouw, nu hebben we 5 over de vloer lopen. En ooit begonnen we met ons 4en, nu zijn we met 14. Tijden veranderen behoorlijk. In dat vroegere mannenwereldje werd er niet snel iets geregeld.
Wel had ik gezien dat het in de agenda van mijn baas stond en onze HR manager was er ook al over begonnen.
Maar ‘ s morgens appte mijn baas dat hij even wat later was om ‘thuis te werken’. Ik moet bekennen dat ik er niet bij stil had gestaan. Dus om half 10 kwam hij glimlachend binnen met een mooie bos bloemen. Echt wel een super verrassing dat hij daaraan gedacht had. Er zat ook een leuke envelop bij met vvv bonnen, waarvan hij weet dat het bij mij altijd welkom is.
Ik genoot echt al na van dit moment, voor mij al feestelijk genoeg. Immers wordt er bij ons niet veel gedaan aan 12,5.
Tussen de middag moest mijn collegaatje van de IT naar supermarkt met de vraag of iemand nog iets nodig had. Mijn andere collegaatje bleek mee te zijn. Eerst vond ik het al vernieuwend, maar bedacht mij ineens dat ze misschien wat nodig had. Met een gebroken elleboog is voor haar ook niet alles handig, dat zou de reden kunnen zijn. Dus toch logisch. Maar ze bleven wel erg lang weg vond ik. Zelfs mijn collega naast me zei er iets van: ‘ze blijven wel erg lang weg he?’ Ik kon het alleen maar beamen.
We hadden het niet koud gezegd of daar kwamen ze binnen, met een kadootje…
Jeetje, wat vond ik dat leuk zeg!! Omdat ze mij zo waarderen en ook graag iets wilde doen hadden ze dit gekocht voor me. Ik voelde mij onwijs vereerd maar ook super opgelaten!!
Echt super leuk!! Voor deze echte Minion freak hadden ze een Minion lampje gekocht en een ventilatortje. Jeetje, echt zo leuk!! Ik was echt super verrast!
Dat was nog niet alles. In het kado papiertje was bijna een bioscoopbon achter gebleven in het teken van Minions. Dat had ik helemaal niet verwacht. Als klap op de vuurpijl zat mijn hulp collega achter mij geniepig te lachen, bleek dat zij ook in het complot zat. Ik had de kadootjes van het hele team gekregen. Gezamelijk hadden ze aan mij gedacht.
Sommige collega’s in de groep waren ook stiekem ingeseind. Zij belde mij om te feliciteren.
Echt een super feestelijke dag dus!! En dat dankzij mijn werkgever maar helemaal door mijn (nieuwe) collegaatjes.
Collegaatjes, dank jullie wel!! Ik heb ervan genoten en geniet nog steeds na!!