Een steenmannetje. Het is een stapel van natuurstenen. Een steenmannetje wordt wel gebruikt om een pad of de top van een heuvel te markeren.
Het steenmannetje heeft voor mij betekenis gekregen sinds deze vakantie. Ik kende ze al wel en wist wel dat het een soort markering is, maar dat was het eigenlijk wel.
In de Drome tijdens de vakantie zagen we ze heel veel. Langs de rivier maar ook langs routes van sommige wandelingen.
De vakantie heeft mij veel gebracht. We hebben weer een aantal hoogtepunten beleefd die voor mij belangrijk zijn. Ik heb het dan niet over plassen tussen de deuren van de auto, maar meer wij samen.
Samen zijn we best een lange tijd op elkaar aangewezen geweest, bijna 3 weken. Niemand verder om ons heen, zelfs op de camping niet. Deze was helemaal verlaten. Alles hebben we samen beleefd en op de een of andere manier veel intenser dan andere keren. Alles wat we deden, deden we samen met heel veel plezier. Voor ons zelf en voor ons samen. Volgens mij hoefde er nergens water bij de wijn gegaan te worden. Als we iets niet wilde, dan deden we het niet.
We hebben veel ondernomen en daar ben ik dankbaar voor. Als ik op een mooie plek ben, dan wil ik graag alles gezien hebben. Ik wil tot de “max” zijn gegaan. Voorgaande jaren ging dat niet. We hadden kids bij ons waar rekening mee gehouden moest worden. Alex reed nog niet overal naar toe en ik reed helemaal niet. Ik vond dat jammer, voor mijn gevoel miste ik zoveel.
Dit jaar was dat anders. Overal konden we naar toe en overal reed Alex naartoe. Ondanks dat er een knopje in zijn hoofd moest worden om gezet, heeft hij het toch gedaan. En daar ben ik trots op.
Hij reed bergen op en af en reed overal naar toe. Een hele verlanglijst heb ik af kunnen werken.
Andere mensen zullen dit niet begrijpen, voor hun is het vanzelfsprekend. Maar voor ons is het speciaal. Beiden hebben nog niet zo lang ons rijbewijs, ik nog korter dan Alex. Hij heeft het ook nog geen 10 jaar. Het is ons niet eigen om zomaar de auto te pakken naar een vreemde plek. Voor Alex is dit plannen in zijn hoofd. Van te voren kijken naar het hoe en wat en wat hij kan tegen komen. Dat maakt mij nog trotser dat hij een hoop ritjes gedaan heeft. Sommige binnen de perken, andere ritjes waren van de zotte…
Door de ritjes hebben we prachtige momenten beleefd. Voor mij zelfs emotioneel. De ene keer liet ik dat gaan, de andere keer kon ik dat verbergen (denk ik). Wij beklommen een rotsformatie en staken ons hoofd er bovenuit. Beide kregen een brok in onze keel, ik zelfs tranen in mijn ogen. Het was prachtig hoe we het beleefde. Nooit zal iemand dit begrijpen, het is ONS moment. Dat zal ik koesteren en dan spreek ik waarschijnlijk niet voor mezelf.
We gingen ook samen tot het gaatje. Ja heus, ik ook hoor. We klommen naar de 1000 meter, net zolang tot alles zeer ging doen. Eenmaal boven hadden we en prestatie neergezet. Onze prestatie, samen gedaan. Met elkaar. Samen genoten.
We deden dit ook een tweede keer, maar dan onverwacht. Deze was hoger. Samen klommen we vanuit de kloof naar een ruïne. Voor Alex moet het een hel geweest zijn, omhoog ging bij mij heel goed. Maar naar beneden had ik het wel gehad. Kun je nagaan omhoog! En toch hebben we het samen bereikt. Ieder op zijn eigen manier en toch samen.
We hebben intens genoten van alles. Van elkaar. We weten wat we samen willen en wat we samen fijn vinden. Zijn adem in is mijn adem uit. Voor mij zijn we één.
Samen komen we een heel eind, letterlijk en figuurlijk! Ons bereik samen is heel groot. We kunnen de hele wereld doorreizen. Maar dat niet alleen, samen kunnen we de hele wereld aan!
Maar waarom nou dat steenmannetje? Waarom heeft deze betekenis voor mij gekregen?
Het is een markering, een markering van een pad of een heuvel. In ons geval een markering van een heuvel. Een hoogtepunt. Hij markeert een mooie periode waarin we een aantal dingen “geleerd” hebben. We leerde wat we samen leuk vinden en we leerde dat we op elkaar aangewezen kunnen zijn zonder anderen om ons heen. Onze raakvlakken zijn enorm en onze interesses hetzelfde. Alex heeft zijn steenman verzameld samen met mij langs de rivier waar we graag waren. Hand in hand, het had voor mij zo veel betekenis om daar te zijn. De steenman mag boven op de kast staan, in zijn natuurlijk vorm. Gewoon gestapeld, gewoon zijn markering aangeven. Onze markering…