Deze vrijdag gingen we weer lekker met ons hele zooitje op pad! Met z’n drieën en 6 tassen achterin, zelf opgetogen in combat kleding. Op naar Running the Target.
Er zouden deze avond een aantal teammaatjes komen, dus het moest wel gezellig worden. En dat was het ook. Leuk om een aantal personen te zien die of niet vaak kunnen of elders gaan airsoften. De rest van de groep was ook heel leuk en gezellig.
De gameplays waren deze keer wat anders. Beginnend (om even op te warmen) met team deathmatch (TMD), even inkomen en als je nieuw bent het veld even verkennen.
De games erna varieerde van, 3 kisten van de 5 scoren, een grote kist weten te bemachtigen met een code die ook gezocht moest worden, tot eindigend met een “bom” die aan- en uitgezet kan worden. Met onze huidige communicatie (porto een koptelefoon) is dat wel heel leuk spelen hoor! Hoewel ik vaak nog vind dat ik er geen koekie van bak en roep dat ik het tactische mis. En dat is ook wel zo, maar het is ook niet nodig. Tactisch zijn doen de andere koppen wel.
Bij de 2e game moest heen en weer gelopen worden met de kist. De spelregels waren voor mij al niet compleet, maar het heen en weer lopen is voor mij lastig. Niet het heen en weer lopen, maar mijn coördinatie laat me dan in de steek. Ik verdwaal nog in mijn eigen huis. Ergens ontstond verwarring voor mij waarbij ik dacht dat ik ergens naar toe moest komen en iets moest doen. Dan ontstaat er een paniek momentje. Waar moet ik heen? Wat willen ze van me? Doe ik het wel goed? Ja, soms heb ik dat nog. En vervolgens schoot ik ook nog per ongeluk op lange afstand mijn teammaatje neer met een single head shot… oeps!
Maar goed, de game erna was heel duidelijk. Je eigen knop aanzetten op de “bom” die op één centraal punt stond. Ik had een schitterend plekje gekregen dat ik heb vastgehouden met mijn lust en mijn leven! En dat lukte aardig, veel heb ik er tegen kunnen houden.
De hele avond was gewoon weer super gezellig, babbelend met de hele bende werd het 2 uur ‘s nachts. Heerlijk ouderwets dus.